We gaan weer verder

Hier is weer een volgend verslagje, we zijn weer blij! Dat waren we even niet, want we waren er onderweg achter gekomen dat de koelkast niet zonder stroom werkte. Lastig als je net een pond gehakt erin hebt gelegd en die komt er na een paar uur zelf uit rollen. Zo van : Pffff, warm hier...

Dus moesten we een reparateur zoeken, omdat het een gehuurde camper is, moet dat eerst via de verhuurder lopen. Die zei dat we gisteren om 13,00 uur er naar toe konden gaan en hebben ons het adres gegeven. Dat was gelukkig hier vlakbij, naast de mall (mega-winkelcentrum) Toen het eindelijk 13,00 uur was en we daar aankwamen zei de man: Oh, maar ik heb vandaag geen tijd voor jullie, kom morgen maar terug. Maar hou er rekening mee dat het "wie het eerst komt wie het eerst maalt is" Dus Marvin is vanmorgen al vroeg daarheen gegaan en had 1 pers. voor zich. Jammer genoeg had deze persoon op de snelweg zijn band aan gort gereden en die was door de wielkast heen geslagen. Had ook de remmen beschadigd. Dus dat ging wel even duren.

Marvin heeft meteen een auto weten te huren en kwam rond half 11 met een keurige kar voorrijden. Daarmee zijn we naar Sedona gereden. Een prachtige rit, dwars door de bergen die daar van een rood gesteente zijn. We hebben er wat rond gekeken en zijn vervolgens een stuk door gereden naar een spookstadje. Zo stond het in de boekjes beschreven. Maar er woonden nog verschillende mensen en die hadden er een heel leuk dorpje van gemaakt. Het lag helemaal hoog in de bergen en het uitzicht was fenomenaal!

Nu hebben we op de terugweg de camper weer opgehaald. Alles doet het weer en daarom zullen we morgen weer verder trekken. Dit keer gaan we verder noordwaarts. Vanavond gaan we samen lekker eten bij "Black Barts" Een soort theater restaurant, waar de obers en serveersters ook fantastische artiesten zijn op gebied van zang, dans en muziek. Er lopen meestal zo'n 10-15 serveersters en obers rond en die brengen het eten naar je tafel, zingen iets of dansen wat, en serveren weer verder. Heel apart en ontzettend vermakelijk! We verheugen ons en al op!

Verder hopen we vannacht weer lekker door te slapen. De afgelopen nacht heeft het ontzettend hard geregend, gebliksemd en geonweerd. Het schijnt dat er hier vanmiddag zelfs hagelstenen zijn gevallen. Daar hebben we mooi geen last van gehad. We hadden een geweldige dag!

Tot het volgende verslag(je)

Zoals Marvin altijd zegt: Je schrijft zoals je praat, daar komt ook nooit een eind aan.... Ik betwist dat!

Bye bye uit the States van Christa en Marvin